In deze preek over Romeinen 7:1-6 wordt stilgestaan bij de vraag hoe de gelovige, door de dood en opstanding van Christus, definitief is losgemaakt van de verbondsstructuur van de wet en is overgegaan in een nieuwe verbondsrelatie met de opgestane Christus, zodat hij niet meer dient in de oudheid van de letter maar in de nieuwheid van de Geest en zo vrucht draagt voor God.
Kernpunten van de preek
- De wet heeft alleen juridische autoriteit over mensen zolang zij leven; de dood verbreekt deze rechtsgeldigheid.
- Het doel van de vrijheid van de wet is niet wetteloosheid, maar een exclusieve verbintenis met de opgestane Christus.
- Alleen in de nieuwe verbondsrelatie met Christus, geleid door de Geest, kan een mens vrucht dragen voor God.
- De vroegere toestand “in het vlees” kenmerkt zich door zondige hartstochten die door de wet geprikkeld worden en alleen vrucht voor de dood voortbrengen.
- Het onderscheid tussen de tijdelijke structuur van het verbond van Mozes en de blijvende morele wil van God voorkomt zowel wetticisme als selectief bijbelgebruik.
- De gelovige staat niet meer onder de verbondsstructuur van Mozes (inclusief ceremoniële wetten), maar leeft volgens de eeuwige morele wil van God zoals geopenbaard in Christus.
Geciteerde Schriftgedeelten
Romeinen 7:1-6 | Handelingen 15:1 | Handelingen 15:5 | Numeri 30 | Deuteronomium 24 | Romeinen 6:7 | Maleachi 2:14 | Ezechiël 36:26-27
