In deze preek over Romeinen 1:16 wordt stilgestaan bij Paulus’ uitspraak: “Ik schaam mij niet voor het Evangelie van Christus.” De preek laat zien dat deze belijdenis voortkomt uit zijn goddelijke roeping en diepe verantwoordelijkheid als apostel. In het bijzonder wordt uitgelegd wat het betekent dat Paulus zich niet schaamt, juist binnen de maatschappelijke, culturele, religieuze en filosofische context van het Romeinse Rijk. De preek laat zien hoe vergelijkbaar die context is met onze tijd en roept gelovigen op om ook vandaag vrijmoedig en zonder schaamte het Evangelie te belijden, ondanks weerstand, tegenstand en druk van de cultuur. Verschillende vormen van schaamte voor het Evangelie worden benoemd, herkend en getoetst aan de Schrift, met een oproep tot berouw, toewijding en volharding.
Kernpunten van de preek
- Het begrip schaamte in de context van Paulus’ tijd en de parallellen met vandaag.
- Waarom het Evangelie als dwaasheid werd (en wordt) gezien door de wereld.
- Praktische voorbeelden waarin schaamte voor het Evangelie zichtbaar kan worden.
- De verleiding om het Evangelie te verzachten of aan te passen aan culturele normen.
- De oproep om, net als Paulus, vrijmoedig en zonder compromis het Evangelie te belijden.
- Bemoediging dat God kracht geeft om te staan, ook in tijden van verdrukking en tegenstand.
- De noodzaak van een leven geworteld in het Evangelie met het oog op de komst van Christus.
Geciteerde Schriftgedeelten
Romeinen 1:16 | 1 Korinthe 1:18, 23 | Handelingen 17:32 | 1 Korinthe 2:1-9 | 2 Timotheüs 1:7-14 | 2 Korinthe 4:2 | Galaten 1:10 | Jakobus 4:4 | Mattheüs 16:24-26 | 1 Johannes 3:3
