In deze preek over Romeinen 6:11–14 wordt stilgestaan bij de oproep om de zonde niet te laten regeren, maar bewust te leven voor God. Paulus laat zien dat de gelovige, verenigd met Christus, zichzelf moet rekenen als dood voor de zonde en levend voor God. Vanuit die werkelijkheid volgt de praktische opdracht om de zonde geen plaats te geven, de leden niet beschikbaar te stellen als wapens van ongerechtigheid, maar zichzelf en het lichaam toe te wijden aan God. Dit alles rust op de belofte dat de zonde niet meer heersen zal, omdat de gelovige niet onder de wet maar onder de genade leeft.
Kernpunten van de preek
- Een christen moet zichzelf rekenen als dood voor de zonde en levend voor God.
- Gehele toewijding aan God gaat vooraf aan het gebruiken van de leden voor gerechtigheid.
- Genade leert ons de zonde te verloochenen en godvruchtig te leven.
- Heiliging is noodzakelijk bewijs van het nieuwe leven in Christus.
Geciteerde Schriftgedeelten
Romeinen 6:11–14 | Romeinen 6:1 | Filippenzen 4:8 | 2 Korinthe 5:15 | Mattheüs 15:18–19 | Markus 12:30 | 1 Korinthe 6:19–20 | Hebreeën 12:4 | 1 Johannes 2:3–6 | Kolossenzen 3:5 | 1 Thessalonicenzen 4:3–8
