In deze preek over Romeinen 5:3–5 wordt stilgestaan bij het geestelijke proces waarin God verdrukkingen in het leven van gelovigen gebruikt om volharding, beproefdheid en hoop te bewerken. Paulus laat zien dat deze hoop niet beschaamt, omdat de liefde van God is uitgestort in de harten van de gelovigen door de Heilige Geest. De preek maakt duidelijk dat het hier niet gaat om menselijke ervaring of zelfontplooiing, maar om Gods soevereine werk in de gelovige. Beproefdheid is geen subjectieve ervaring, maar het zichtbare bewijs van een geloof dat standhoudt onder druk. Deze beproeving versterkt de hoop die gegrond is op Gods beloften én bevestigd wordt door Zijn werk in ons. Zo geeft God zowel een objectief fundament als een innerlijke zekerheid, en bewijst Hij door lijden heen dat het geloof echt is.
Kernpunten van de preek
- God gebruikt verdrukkingen om volharding te bewerken, het vermogen om onder druk te blijven staan in afhankelijkheid.
- Die volharding werkt ondervinding uit: een door God beproefd, echt en betrouwbaar karakter.
- Deze beproefdheid is een bevestiging voor de gelovige zelf.
- De hoop die hieruit voortkomt is versterkt en verdiept, een hoop die niet beschaamt.
- God geeft niet alleen een belofte, maar ook een innerlijk getuigenis en garantie van Zijn liefde.
- Deze hoop zal nooit tevergeefs zijn, want ze rust op de onveranderlijke trouw van God.
Geciteerde Schriftgedeelten
Romeinen 5:3–5 | 1 Petrus 1:6–7 | Jakobus 1:12 | Filippenzen 2:22 | Psalm 77:12–13 | 2 Korinthe 1:9–10 | Psalm 25:1–3 | Jesaja 49:23 | Efeze 1:13–14 | Romeinen 8:16
