Preekbeschrijving
In deze preek over 1 Petrus 2:19-25 wordt stilgestaan bij de roeping van christenen om geduldig lijden te verdragen wanneer zij goeddoen, naar het voorbeeld van Jezus Christus. De apostel Petrus schrijft dat dit lijden geen schande is, maar genade bij God, mits het voortkomt uit een zuiver geweten en gehoorzaamheid aan Hem. De preek benadrukt dat het verdragen van onrecht niet betekent dat zonde goedgepraat wordt, maar dat ware discipelschap zichtbaar wordt in een nederige houding, gehoorzaamheid en het volgen van Christus in Zijn lijdensweg. Christus’ voorbeeld van lijden, zonder zonde, zonder wraak, maar in overgave aan God, is het fundament voor christenen die onder onrecht lijden.
Kernpunten van de preek
- Het is genade bij God als je onrecht verdragen kunt omwille van Hem en het goede.
- Onrecht lijden terwijl je zondigt is geen eer, maar rechtvaardige consequentie.
- Christus is het volmaakte voorbeeld in het verdragen van onrecht zonder wraak.
- Lijden om het goede te doen hoort bij het ware discipelschap.
- Broederliefde, eerbied voor gezag en zelfverloochening zijn kenmerkend voor een christelijke levenshouding.
- De roeping tot lijden is onlosmakelijk verbonden met het evangelie en de navolging van Jezus.
Geciteerde Schriftgedeelten
1 Petrus 2:19-25 | 1 Petrus 2:18 | 1 Petrus 1:18-19 | 1 Johannes 2:6 | 1 Johannes 3:5 | Jesaja 53:5-7, 9 | Jesaja 53:6 | Mattheüs 5:10-12 | Markus 3:1-5 | Filippenzen 2:5-8 | Romeinen 6:17-18 | 2 Korinthe 5:21 | Hebreeën 4:15 | Hebreeën 12:2-3 | Johannes 10:11 | Handelingen 20:28 | Kolossenzen 3:22-25 | Kolossenzen 4:1 | Efeze 6:9 | Titus 2:9-10 | 2 Thessalonicenzen 1:3-12
