Preekbeschrijving
In deze preek over 1 Petrus 1:22-25 wordt stilgestaan bij de ware betekenis van ongeveinsde broederliefde als kenmerk van een wedergeboren leven in Christus. De preek legt uit hoe liefde in de gemeente vaak wordt gereduceerd tot persoonlijke voorkeur en culturele invulling en confronteert dat met de Bijbelse definitie van liefde als zelfopofferend, waarheidsgetrouw en doelgericht op het welzijn van de ander. Liefde wordt gepresenteerd als een daad die voortkomt uit geestelijke vernieuwing en sterven aan het eigen ego, waarbij ware gemeenschap niet ontstaat uit gevoel, maar uit verbondenheid in Christus.
Kernpunten van de preek
- Bijbelse liefde is zelfopofferend, handelt actief en zoekt het hoogste goed van de ander.
- Ware liefde vereist geestelijke gezindheid, sterven aan het zelf en leven vanuit Christus.
- Ongeveinsde broederliefde komt tot uiting in oprechte gemeenschap gebaseerd op Christus.
- Liefde omvat ook terechtwijzing, correctie en het verdragen van elkaar in nederigheid.
- Hoogmoed en zelfgerichtheid hinderen ware liefde; bekering begint bij zelfonderzoek.
- Gemeente-zijn is niet slechts kennis opdoen, maar elkaar dienen in liefde.
- Liefde is niet automatisch; het vraagt inspanning, bewuste keuzes en groei in de Geest.
Geciteerde Schriftgedeelten
Efeze 4:11-16 | Kolossenzen 1:28 | 1 Petrus 2:1 | 1 Johannes 4:7-11 | 1 Korinthe 13:4-7 | Romeinen 5:8 | Johannes 3:16 | Spreuken 16:2 | Spreuken 21:2 | Hebreeën 13:1 | Galaten 6:1 | 1 Thessalonicenzen 4:9-10 | Romeinen 13:8 | 1 Petrus 4:8
