Preekbeschrijving
In deze preek over 1 Petrus 1:3-4 wordt stilgestaan bij de lofprijzing van God die voortvloeit uit Zijn grote barmhartigheid, waarmee Hij ons opnieuw geboren deed worden tot een levende hoop. Petrus leert dat deze hoop gefundeerd is op de opstanding van Jezus Christus en uitzicht geeft op een onverwoestbare hemelse erfenis. In plaats van zich te richten op tijdelijke omstandigheden, worden gelovigen opgeroepen hun blik op God te richten, Die onveranderlijk goed is en barmhartigheid betoont – niet omdat wij het verdienen, maar omdat Hij zo is.
Kernpunten van de preek
- God is te prijzen voor Zijn grote barmhartigheid: Hij heeft niet vergolden naar onze zonden, maar genadig verlost.
- In die barmhartigheid heeft God ons opnieuw geboren doen worden.
- Christenen zijn opnieuw geboren tot een levende hoop, een hoop die levend is omdat Christus leeft.
- God heeft Zijn kinderen een erfenis gegeven die onvergankelijk, onbevlekt en onverwelkbaar is.
- Lijden en verdrukking mogen reëel zijn, maar ze veranderen niets aan onze positie in Christus en het werk van God in ons.
Geciteerde Schriftgedeelten
1 Petrus 1:3-4 | Psalm 13:2-6 | Job 1:20-22 | Efeze 2:1-9 | Psalm 25:6 | Klaagliederen 3:22-23 | Psalm 62:2-9 | Spreuken 10:28 | Kolossenzen 3:1-4 | Romeinen 8:17 | Psalm 16:5 | Psalm 73:26 | 2 Korinthe 4:7–5:10 | Mattheüs 6:19-20
