Genesis 6 is niet slechts een geschiedenisles over een oude wereld, maar een spiegel voor ons hart. Wat we lezen gaat over Noach en zijn tijdgenoten, maar het spreekt ook tot ons, hier en nu.
De wereld waarin Noach leefde, was verdorven. Niet oppervlakkig slecht, niet een beetje zondig, maar volkomen verdorven. “Al de gedachtespinsels van zijn hart waren elke dag alleen maar slecht.” (Genesis 6:5). Dit is de mens in zijn natuurlijke staat: verloren, vijandig tegen God, blind voor het naderende oordeel. Maar dit gaat verder dan alleen die oude generatie. De Heere Jezus Zelf waarschuwt: “En zoals het gebeurde in de dagen van Noach, zo zal het ook zijn in de dagen van de Zoon des mensen.”
Niemand zocht naar God, niemand zoekt God. Niemand verlangde naar de waarheid, niemand verlangt nu naar de waarheid. Toch staan er zalige woorden in dit hoofdstuk, ook voor ons: Maar Noach vond genade in de ogen van de HEERE.
Wat maakt het verschil? Waarom Noach en niet de rest? Er wordt geen prestatie genoemd, geen verdienste, geen natuurlijke vroomheid. Nee, hij vond genade. Dit is het fundament van alles. Zonder genade was Noach net als de rest. Hij was niet gered omdat hij beter was, maar omdat God hem genade gaf. Dit moet ons hart vullen met verwondering. Want als wij vandaag in Christus zijn, dan is dat om dezelfde reden: niet omdat wij anders waren, maar omdat God genadig was. Niet wij hebben God gezocht, maar Hij heeft ons gevonden. Niet wij hebben een weg geopend tot behoud, maar Hij heeft ons in Christus geroepen.
En wat was het gevolg van deze genade? Noach gehoorzaamde. Noach geloofde Gods woord en handelde ernaar. Gods woord was genoeg. Hij wandelde en handelde niet door te zien, maar door het geloof in Hem Die sprak.
“Zo deed Noach; overeenkomstig alles wat God hem geboden had, zo deed hij.” (Genesis 6:22)
Let op de volkomenheid van zijn gehoorzaamheid. Er staat niet dat hij deels luisterde, dat hij bijna alles deed. Nee, hij handelde naar alles wat God had gezegd. Hierin is hij een voorbeeld voor ons. Hoe vaak willen wij God gehoorzamen, maar alleen tot het punt dat het ons uitkomt? Hoe vaak twijfelen wij, omdat we niet direct zien hoe Gods woord vervuld zal worden?
Noach wist één ding: als God spreekt, dan is gehoorzaamheid de enige juiste reactie. Noach was als het ware een eenling. De hele wereld was tegen hem. En toch gehoorzaamde hij God. Hoe zit het met ons? Wij leven in een wereld die net zo verdorven is als in de dagen van Noach. Een wereld die lacht om Gods oordeel, die spot met Zijn waarheid. Toch gehoorzaamde Noach een woord dat men als dwaasheid beschouwde.
God gaf Noach een opdracht: een ark bouwen. Dit was geen improvisatie, geen menselijk idee, maar Gods voorziening. En zo is Christus de ware Ark, gegeven door God, bereid vóór de grondlegging van de wereld.
Christus heeft ons gered van de vloed van Gods toorn. Hij heeft ons getrokken uit de duisternis en overgebracht in Zijn koninkrijk. Laat dit ons bewegen tot gehoorzaamheid, tot een leven dat geheel aan Hem gewijd is. Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen.