In deze preek over Filippenzen 3:4-7 wordt stilgestaan bij de onmogelijkheid van zelfverlossing en het bedrieglijke vertrouwen op afkomst, religieuze status en goede werken. Paulus rekent af met elke vorm van eigen roem door zijn indrukwekkende vrome achtergrond en ijver te beschouwen als schade in het licht van Christus. De centrale boodschap is dat niemand door afkomst of religieus presteren zalig wordt, maar alleen door genade, door het geloof in Jezus Christus. De preek laat zien hoe zowel de Jood als de heiden, de religieus opgevoede als de goddeloze, tot dezelfde bekering worden geroepen: verlossing ligt niet in het vlees, maar in de voortreffelijkheid van de kennis van Christus Jezus.
Kernpunten van de preek
- Paulus’ religieuze achtergrond was menselijk gezien indrukwekkend, maar levert geen enkele verdienste op voor zaligheid.
- Niemand wordt zalig op grond van afkomst, traditie of opvoeding; ieder mens moet persoonlijk opnieuw geboren worden.
- God rekent rechtvaardigheid toe op grond van geloof, niet op grond van werken of vroomheid.
- Zelfgerechtigheid is een verwoestende illusie die mensen wegtrekt van het kruis van Christus.
- Wedergeboorte is noodzakelijk, ook voor wie vroom, goed en religieus is.
- De enige grond voor rechtvaardiging is de gerechtigheid van Christus, toegerekend door geloof.
Geciteerde Schriftgedeelten
Filippenzen 3:1-7 | Handelingen 15 | Genesis 17:10-13 | Leviticus 12:3 | Ezechiël 18:20-22 | Johannes 3:3-7 | 2 Korinthe 5:21 | Kolossenzen 3:1-3 | Mattheüs 23:1-33 | Handelingen 8:3 | Handelingen 9:1 | Handelingen 22:3-4 | Handelingen 26:9-11 | Handelingen 10 | Handelingen 11:18 | Mattheüs 13:44-46 | Galaten 1:14
