In deze preek over Filippenzen 2:5-8 wordt stilgestaan bij de diepste laag van christelijke nederigheid, zoals geopenbaard in de vernedering van Jezus Christus. Paulus roept de gemeente op om dezelfde gezindheid te hebben als Christus, Die vrijwillig Zijn heerlijkheid aflegde, de gestalte van een slaaf aannam en in volmaakte gehoorzaamheid stierf aan het kruis. De preek legt uit dat deze gezindheid niet alleen een voorbeeld is, maar het fundament van onze heiliging en onderlinge gezindheid vormt. Nederigheid in de gemeente wordt niet gebaseerd op gevoel of psychologie, maar op de verlossende weg die Christus gegaan is. Alleen door dit evangelisch zicht op Christus’ gezindheid kunnen broeders en zusters werkelijk eensgezind zijn en elkaar dienen in liefde.
Kernpunten van de preek
- De oproep tot nederigheid in de gemeente is geworteld in het voorbeeld én het offer van Christus.
- Christus was werkelijk God, maar heeft vrijwillig Zijn heerlijkheid afgelegd om mens te worden.
- De gehoorzaamheid van Christus tot de kruisdood toont het diepste punt van Zijn vernedering.
- Waarachtige eenheid onder broeders en zusters vereist dat wij onszelf verloochenen en de ander hoger achten.
- Psychologische zelfverheffing staat haaks op de gezindheid van Christus; echte geestelijke gemeenschap vereist kruisdragen.
- Het werk van Christus aan het kruis is niet slechts een voorbeeld, maar de basis van ons nieuwe leven.
Geciteerde Schriftgedeelten
Filippenzen 2:1-8 | Johannes 13:34 | Johannes 15:12,17 | 1 Johannes 2:6 | 1 Petrus 2:21 | Johannes 5:39 | Jakobus 4:1 | Galaten 5:20 | Johannes 1:1-3,14 | Kolossenzen 1:15 | Hebreeën 1:1-12 | Psalm 102:26-28 | 1 Johannes 1:1 | 1 Johannes 4:2-3 | Lukas 22:42 | 1 Timotheüs 1:15 | Johannes 10:17-18 | 1 Johannes 3:16 | Galaten 1:3-4 | Galaten 2:20 | 1 Petrus 2:19-25
