Van misleiding naar waarheid Stevig geworteld in Christus na de New Age

Van misleiding naar waarheid: Stevig geworteld in Christus na de New Age

(14) Om deze reden buig ik mijn knieën voor de Vader van onze Heere Jezus Christus, (15) naar Wie elk geslacht in de hemelen en op de aarde genoemd wordt, (16) opdat Hij u geeft, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid, met kracht gesterkt te worden door Zijn Geest in de innerlijke mens, (17) opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent, (18) opdat u ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen, wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is, (19) en u de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat, opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God. (20) Hem nu Die bij machte is te doen ver boven alles wat wij bidden of denken, overeenkomstig de kracht die in ons werkzaam is, (21) Hem zij de heerlijkheid in de gemeente, door Christus Jezus, in alle geslachten, tot in alle eeuwigheid. Amen.

De wereld van de New Age belooft veel: verlichting, innerlijke rust en toegang tot hogere kennis. Maar wie eerlijk en dieper kijkt, ziet dat deze beloften hol zijn en leiden tot verwarring en meer gebondenheid. De leugen dat de mens zichzelf kan redden en een innerlijke goddelijkheid bezit, staat lijnrecht tegenover de Bijbelse waarheid dat de mens volledig afhankelijk is van Gods genade en dat alleen Christus redding biedt.

Voor wie uit de New Age is geroepen tot geloof in Christus, begint een proces van geestelijke vernieuwing. Het oude wereldbeeld, doordrongen van New Age-denken, verdwijnt niet in één klap na je bekering. Hoewel de harten door Gods genade veranderd zijn, blijven oude overtuigingen en patronen vaak nog aanwezig en soms zelfs ongemerkt de manier beïnvloeden waarop men naar God, zichzelf, en de wereld kijkt. Dit zijn zaken die bewust moeten worden afgelegd. Van de discipel vraagt dit om een voortdurende toewijding om het denken te laten vernieuwen door de waarheid van Gods Woord.

In acht nemend dat Paulus leert dat heel de Schrift door God is ingegeven en nuttig is tot onderwijzing, weerlegging, verbetering en opvoeding in de gerechtigheid (2 Timotheüs 3:16), willen we in dit artikel specifiek inzoomen op vier brieven die van onschatbare waarde zijn voor hen die uit de New Age komen. Deze brieven bieden niet alleen een fundament in de waarheid van Gods Woord, maar helpen ook het denksysteem en wereldbeeld te doorzien dat in de New Age sterk aanwezig is. Ze leggen de valse aannames bloot over de mens, God, en redding en wijzen de christen op Christus—de enige ware bron van leven, waarheid en zekerheid.

Het Evangelie van Johannes

Het Evangelie van Johannes is uniek in zijn presentatie van de Heere Jezus als het Woord van God, het ware licht dat in de wereld kwam en de enige bron van leven en waarheid. Voor ex-New Agers, die vaak een verdraaid beeld van God, de mens en redding hebben meegekregen, biedt dit evangelie een stevig fundament. Johannes richt de lezer op de absolute waarheid van wie de Heere Jezus is en confronteert daarmee de kernleugens van het New Age-denken.

In de New Age wordt “god” vaak gezien als een onpersoonlijke kracht of universeel bewustzijn waarin alles deelneemt. Dit pantheïstische of panentheïstische wereldbeeld vervaagt de grens tussen de Schepper en de schepping. Johannes ontmaskert deze leugen vanaf de allereerste woorden van zijn evangelie: “In het begin was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God. Alle dingen zijn door het Woord gemaakt, en zonder dit Woord is geen ding gemaakt dat gemaakt is.” (Johannes 1:1, 3).

Hier wordt God geopenbaard als de persoonlijke Schepper van alles, Die buiten Zijn schepping staat en deze met Zijn Woord tot bestaan heeft gebracht. Hij is geen abstracte kracht, maar een God Die spreekt, handelt en betrokken is bij Zijn schepping. Dit onderscheid tussen Schepper en schepping is essentieel voor ex-New Agers, omdat het hun denken losmaakt van het idee dat de schepping zelf goddelijk is of dat zij in zichzelf goddelijkheid bezitten.

Goddelijke vonk

Een andere fundamentele aanname in de New Age is dat de mens een “goddelijke vonk” heeft en inherent goed is. Door innerlijke groei, meditatie en verlichting kan de mens zichzelf verheffen tot een hoger spiritueel niveau. Johannes confronteert deze gedachte met de waarheid over de menselijke toestand. De mens wordt in het evangelie namelijk niet beschreven als een wezen dat zijn eigen pad naar goddelijkheid kan vinden, maar als iemand die gevangen zit in geestelijke duisternis en niet in staat is om zichzelf te redden. Johannes 3:19-20 benadrukt verder dat de mens zelfs vijandig staat tegenover het licht: “Dit is het oordeel: dat het licht in de wereld gekomen is en de mensen de duisternis liefhadden meer dan het licht, want hun werken waren slecht.” 

Johannes maakt duidelijk dat de mens alleen redding vindt door het licht dat van buiten komt—door Jezus Christus. Dit contrasteert scherp met de zelfredzaamheid en spirituele hoogmoed van de New Age.

Zaligmaking door geloof, niet door zelfverlichting

In de New Age wordt redding vaak gezien als een proces van zelfontplooiing, waarbij de mens door meditatieve technieken, spirituele ervaringen en innerlijke ontdekkingen steeds dichter bij “verlichting” komt. Johannes ontmaskert dit door de exclusieve rol van de Heere Jezus in zaligmaking te benadrukken. De Heere Jezus zegt onmiskenbaar: “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.” (Johannes 14:6).

Redding komt niet door menselijke inspanning of spirituele ontdekkingen, maar door geloof in Jezus Christus. Johannes 3:16 legt dit uit: “Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” Voor ex-New Agers die gewend zijn te vertrouwen op zichzelf, is dit een radicaal nieuw concept: redding is een gave, niet iets wat je verdient, zelf bereikt of behoudt.

Conclusie Johannes

Het Evangelie van Johannes is een onmisbare gids voor ex-New Agers. Het hernieuwt het denken door God te openbaren als een persoonlijke Schepper, de mens als zondig en verloren, en redding als een gave van genade door geloof in Christus. Johannes richt de lezer op de Heere Jezus als het enige ware licht en confronteert de leugens van zelfverlossing, relativisme en pantheïsme die zo diepgeworteld zijn in de New Age.

Voor wie uit de duisternis van de New Age komt, biedt Johannes de vaste grond van de waarheid: Jezus Christus, het Woord dat vlees is geworden, de enige Weg, de Waarheid en het Leven. Alleen in Hem vinden we ware vrede, zekerheid, en een eeuwige relatie met de levende God.

Kolossenzen

De brief aan de Kolossenzen is een krachtige uiteenzetting van de soevereiniteit en toereikendheid van Christus. Het is geschreven om een gemeente te waarschuwen tegen valse leringen die elementen bevatten van mystiek, esoterie, en menselijke filosofieën—praktijken die opvallend veel lijken op de denkwijzen in de New Age. Kolossenzen benadrukt niet alleen de suprematie van Christus, maar legt ook de gevaren bloot van spirituele misleiding en alternatieve paden naar “wijsheid”.

In de New Age wordt vaak aangenomen dat er vele spirituele meesters, paden en energieën zijn die leiden tot “goddelijke wijsheid”. Jezus wordt in dat systeem vaak gedegradeerd tot slechts één van de vele verlichte gidsen. Paulus weerlegt dit krachtig in Kolossenzen 1:15-20, waar hij Christus beschrijft als de Zoon van God, de Eerstgeborene van heel de schepping en de schepper van alle dingen: “Alle dingen zijn door Hem en voor Hem geschapen. En Hij is vóór alles, en alle dingen bestaan tezamen door Hem.” (Kolossenzen 1:16-17).

Dit plaatst de Heere Jezus Christus niet in een rij van spirituele figuren, maar boven alles en iedereen. Hij is de bron en het doel van alles en niets of niemand anders kan aanspraak maken op deze positie.

Mystieke kennis

De New Age legt een grote nadruk op esoterische kennis, geheime wijsheid en spirituele technieken die zouden leiden tot hoger bewustzijn of verlichting. De apostel Paulus waarschuwt specifiek tegen dit soort misleidingen in Kolossenzen 2:8: “Pas op dat niemand u als buit meesleept door de filosofie en inhoudsloze verleiding, volgens de overlevering van de mensen, volgens de grondbeginselen van de wereld, maar niet volgens Christus.”

Paulus maakt duidelijk dat alle wijsheid en kennis in Christus verborgen liggen (Kolossenzen 2:3). Dit betekent dat er geen geheime wijsheid of alternatieve spirituele wegen nodig zijn. Alles wat de mens nodig heeft voor het kennen van God en het leven naar Zijn wil is volledig te vinden in Christus en de openbaring van Zijn Woord. Dit biedt een bevrijdende zekerheid: je hoeft niets buiten Christus te zoeken, want Hij is alles.

De toereikendheid van Christus

Een van de kernleugens van de New Age is dat de mens actief moet werken aan zijn eigen redding door zelfontwikkeling, energieheling, of andere spirituele technieken. Paulus ontkracht dit krachtig door te wijzen op het volbrachte werk van Christus: “En Hij heeft u, toen u dood was in de overtredingen en het onbesneden zijn van uw vlees, samen met Hem levend gemaakt door u al uw overtredingen te vergeven,.” (Kolossenzen 2:13). Dit onderstreept dat redding een volledig werk van God is, gebaseerd op het volbrachte werk van Christus. Hij heeft het handschrift die tegen ons getuigde uitgewist en aan het kruis genageld (Kolossenzen 2:14).

Conclusie Kolossenzen

De brief aan de Kolossenzen ontmaskert de leugen dat er meerdere spirituele paden naar waarheid zijn, benadrukt dat alle wijsheid en kennis in Christus liggen en verklaart dat redding en overwinning volledig door Hem zijn volbracht. Door Kolossenzen te bestuderen, wordt het denken vernieuwd en gefocust op Christus als de enige bron van waarheid en leven. Zijn overwinning is compleet, Zijn waarheid is toereikend en Zijn heerschappij is absoluut. Kolossenzen richt ex-New Agers van zelfgericht zoeken naar verlichting naar rust en zekerheid in de allesomvattende soevereiniteit van Christus.

1 Johannes

Voor wie uit een systeem komt waarin subjectieve ervaringen, relativisme en een vervormde visie op liefde centraal staan, biedt 1 Johannes een heroriëntatie op de Bijbelse waarheid en de ware aard van liefde.

In de New Age wordt liefde vaak gedefinieerd als een vaag gevoel van universele eenheid, zonder onderscheid tussen waarheid en leugen, goed en kwaad. Johannes herdefinieert liefde in de context van Gods karakter en openbaring: “God is liefde.” (1 Johannes 4:8). Deze liefde is niet sentimenteel of relativistisch, maar heilig en gegrond in waarheid. Johannes legt uit dat Gods liefde zichtbaar is geworden in het feit dat Hij Zijn Zoon zond als verzoening voor onze zonden (1 Johannes 4:9-10). Liefde is niet een vaag principe, maar een persoonlijke daad van God die Zijn Zoon gaf voor een verloren wereld.

Daarnaast benadrukt Johannes dat ware liefde altijd samengaat met gehoorzaamheid aan Gods geboden: “Want dit is de liefde tot God, dat wij Zijn geboden in acht nemen.” (1 Johannes 5:3). Dit staat in scherp contrast met de antinomianistische tendens van de New Age, die vaak morele geboden relativeert en alles reduceert tot persoonlijke ervaringen.

Beproef de geesten

Niet alles wat geestelijk lijkt, is van God. Johannes waarschuwt in zijn brief krachtig tegen het kritiekloos accepteren van geestelijke invloeden: “Geliefden, geloof niet elke geest, maar beproef de geesten of zij uit God zijn.” (1 Johannes 4:1).

Deze oproep is van groot belang voor ex-New Agers, die vaak zijn blootgesteld aan ervaringen zoals channeling, meditatie en interacties met wat wordt voorgesteld als “hogere entiteiten” of “spirituele gidsen.” In de New Age worden deze ervaringen vaak onvoorwaardelijk omarmd als positief, louterend, of zelfs goddelijk, zonder onderscheid te maken tussen de aard van de bron.

De oproep van de apostel Johannes om de geesten te beproeven is niet alleen een waarschuwing, maar ook een bemoediging. Het biedt bescherming tegen misleiding en herinnert de discipel eraan dat ze in Christus geworteld zijn.

Leven in heiligheid

Voor ex-New Agers is het essentieel om te begrijpen dat het leven in Christus niet verenigbaar is met een leven waarin zonde wordt gebagatelliseerd. Johannes legt uit dat er een onverenigbaarheid is tussen een leven in zonde en een leven als kind van God: “Ieder die in Hem blijft, zondigt niet; ieder die zondigt, heeft Hem niet gezien en heeft Hem niet gekend.” (1 Johannes 3:6). “Ieder die uit God geboren is, doet geen zonde, want Zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, omdat hij uit God geboren is.” (1 Johannes 3:9). Dit betekent niet dat gelovigen nooit meer zullen zondigen, maar dat een levensstijl van voortdurende zonde niet past bij iemand die werkelijk in Christus is.

Het Nieuwe Testament laat duidelijk zien dat zaligmaking uit genade niet een vrijbrief is om door te gaan met zondige praktijken. Het is niet genoeg om simpelweg “geestelijk” te zijn of de Heere Jezus toe te voegen aan een reeds bestaand wereldbeeld. Johannes roept op tot een complete transformatie die zichtbaar is in een heilig leven. Het leven van een gelovige hoort namelijk het karakter van Christus te weerspiegelen. “Wie de rechtvaardigheid doet, is rechtvaardig, zoals Hij rechtvaardig is.” (1 Johannes 3:7). Johannes schrijft eveneens: “Geliefden, nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal worden, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is. En ieder die deze hoop op Hem heeft, reinigt zich, zoals Hij rein is.” (1 Johannes 3:2-3).

Het leven in Christus betekent een leven in het licht, waarin zonde wordt afgelegd en gehoorzaamheid aan God centraal staat. Deze reinheid is niet een middel om Gods liefde te verdienen, maar een vrucht van Zijn genade en een bewijs van het nieuwe leven dat we ontvangen hebben in Christus.

Broeders en zusters in Christus

De New Age legt vaak de nadruk op een universele verbondenheid tussen mensen, maar deze verbondenheid is oppervlakkig en vaag, zonder duidelijke morele of geestelijke grondslag. Johannes biedt een dieper en steviger fundament: gemeenschap met andere gelovigen die geworteld is in Christus. Hij schrijft: “Als wij in het licht wandelen, zoals Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkaar.” (1 Johannes 1:7).

Deze gemeenschap is geen abstract concept, maar een concrete realiteit waarin gelovigen samen leven als een familie van wedergeboren kinderen van God. “Zie, hoe groot is de liefde die de Vader ons gegeven heeft, dat wij kinderen van God worden genoemd.” (1 Johannes 3:1). Ex-New Agers die vaak gewend zijn aan een geïsoleerde of competitieve spirituele reis, ontdekken hier de vreugde van een gemeenschap die gebaseerd is op wederzijdse liefde, gedeeld geloof, en gehoorzaamheid aan Gods geboden.

Conclusie 1 Johannes

Voor wie zoekt naar een diepere relatie met God en bescherming tegen de subtiele misleidingen van spirituele leugens, biedt 1 Johannes een vaste grond van Gods openbaring in Christus en de kracht om in waarheid en liefde te wandelen.

Romeinen

De brief aan de Romeinen biedt de meest systematische uiteenzetting van het evangelie in de hele Schrift. Voor ex-New Agers, die vaak een fragmentarisch en subjectief spiritueel wereldbeeld hebben aangehangen, biedt Romeinen een geordend en diepgaand inzicht in wie God is, wat Hij gedaan heeft en hoe de mens in relatie tot Hem moet leven. Het benadrukt de genade van God en de noodzaak van geloof, en herstelt daarmee het fundament dat in de New Age ontbreekt: een duidelijke, objectieve en onmiskenbare zaligmaking en heiliging

Romeinen laat zien dat redding niet alleen een juridische verandering is, maar ook een levensveranderende realiteit. Paulus schrijft: Wij zijn dan met Hem begraven door de doop in de dood, opdat evenals Christus uit de doden is opgewekt tot de heerlijkheid van de Vader, zo ook wij in een nieuw leven zouden wandelen. (Romeinen 6:4).  Het nieuwe leven in Christus is gebaseerd op de kracht van de opstanding. Dit nieuwe leven wordt gekenmerkt door vrijheid van de macht van de zonde. Zo dient ook u uzelf te rekenen als dood voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus, onze Heere. (Romeinen 6:11). 

Het laatste deel van Romeinen (hoofdstuk 12-16) laat zien hoe genade het leven van een gelovige vormgeeft. Paulus roept op tot een leven van toewijding, zelfopoffering en vernieuwing van het denken (Romeinen 12:1-2). Het leven in genade betekent niet alleen het afleggen van oude praktijken, maar ook het aannemen van een nieuwe gezindheid die gericht is op gehoorzaamheid aan God en liefde voor anderen.

Conclusie

De Schrift leert ons niet zomaar om ons denken te vernieuwen en valse redeneringen af te breken (Romeinen 12:2; 2 Korinthe 10:4-5). Satan, die zich voordoet als een engel van het licht (2 Korinthe 11:14), blijft proberen ons te misleiden en ons denken te verdraaien. We mogen terecht dankbaar zijn dat onze ogen door Gods genade geopend zijn en dat we een nieuw hart hebben ontvangen, maar we moeten niet naïef zijn. De strijd om ons denken—dat ons handelen vormt—blijft een realiteit zolang we in deze wereld zijn. Daarom is het essentieel om alert te blijven en ons denken voortdurend te voeden met de waarheid van Gods Woord.

Laten we acht slaan op Paulus’ gebed, waarin hij verlangt dat christenen geworteld en gefundeerd zijn in liefde en de liefde van Christus kennen, die alle kennis te boven gaat, opdat we vervuld worden tot heel de volheid van God (Efeze 3:17-19). Dit is het doel van ons nieuwe leven: niet alleen vrij zijn van de leugens van de New Age, maar ook te groeien in een diepgaande en vruchtbare relatie met onze Heere.

Lees de gehele Schrift, want al Gods Woord is nuttig en noodzakelijk. Maar als ex-New Ager is het bijzonder waardevol om acht te slaan op brieven zoals Johannes, Kolossenzen, Romeinen en 1 Johannes. Neem de tijd om deze systematisch te bestuderen, te overdenken en toe te passen, opdat je denken vernieuwd wordt tot eer en glorie van Zijn Naam en je leven een getuigenis mag zijn van de overweldigende rijkdom van Zijn genade.

Deel artikel

Artikelen en overdenkingen in je mailbox?