Is “geef je leven aan Jezus” een Bijbelse oproep?
Is “geef je leven aan Jezus” een Bijbelse oproep?
en Hij zei: De tijd is vervuld en het Koninkrijk van God is nabijgekomen; bekeer u en geloof het Evangelie.
In veel kringen wordt de uitdrukking “je leven aan Jezus geven” gebruikt als oproep tot bekering. Het klinkt vroom, het klinkt toegewijd, maar is het wel Bijbels? Wat leert Gods Woord over hoe een mens gered wordt?
Een eenduidige boodschap
Door de gehele Schrift heen klinkt steeds dezelfde oproep: “Bekeer u en geloof”. Dit is geen menselijke formulering, geen theologische voorkeur, maar de directe taal van God Zelf. In Markus 1:15 roept Jezus: “Bekeer u en geloof het Evangelie.” In Handelingen 2:38 predikt Petrus: “Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden.” Paulus vat zijn hele bediening samen in Handelingen 20:21: “Ik heb zowel aan Joden als aan Grieken betuigd dat zij zich moeten bekeren tot God en geloven in onze Heere Jezus Christus.”
Deze termen zijn niet willekeurig gekozen. Bekering betekent een verandering van denken, een volledige omkeer. Het is niet slechts berouw over zonde, maar een verandering waarin een persoon zich afkeert van zichzelf en zich richt op God. Dit houdt in dat iemand Gods oordeel over zijn zonde erkent, zichzelf beschouwt als schuldig en zonder hoop buiten Christus en zijn vertrouwen op eigen gerechtigheid opgeeft. Bekering is dus niet een emotionele spijtbetuiging, maar een fundamentele heroriëntatie van het hart en de wil naar God. Dit wordt duidelijk in Ezechiël waar God belooft:
(26) Dan zal Ik u een nieuw hart geven en een nieuwe geest in uw binnenste geven. Ik zal het hart van steen uit uw lichaam wegnemen en u een hart van vlees geven. (27) Ik zal Mijn Geest in uw binnenste geven. Ik zal maken dat u in Mijn verordeningen wandelt en dat u Mijn bepalingen in acht neemt en ze houdt.
Geloof is evenzeer een diepgaand begrip. Het gaat niet simpelweg om het voor waar houden van bepaalde feiten, maar om een vast vertrouwen op Christus en Zijn volbrachte werk. Dit geloof is meer dan een intellectuele instemming; het is een actieve toevertrouwing aan Christus als de enige hoop op redding. De Schrift leert dat geloof drie essentiële elementen heeft:
- Kennis – Het begrijpen van het Evangelie: dat Christus stierf voor zondaren, opstond uit de dood en de enige weg tot verzoening met God is.
- Instemming – Het persoonlijk erkennen dat deze waarheid ook op jou van toepassing is en dat je zonder Christus verloren bent.
- Vertrouwen – Het zich volledig verlaten op Christus, zoals een persoon die ter water is gevallen zich aan een reddingsboei vastklampt. Dit geloof is niet passief, maar een totale afhankelijkheid van Jezus Christus.
Door heel de Schrift heen zien we dit patroon terug. Noach vond genade in de ogen van de HEERE en leefde in geloof (Genesis 6:8-9). Abraham geloofde God en het werd hem tot gerechtigheid gerekend (Genesis 15:6). Israël werd telkens opgeroepen zich te bekeren van afgoderij en terug te keren naar de HEERE. De oproep tot bekering en geloof is geen nieuwtestamentisch concept, maar een rode draad door heel Gods handelen met mensen.
Het probleem met ‘je leven aan Jezus geven’ en soortgelijke uitspraken
In contrast met wat we in de Schrift lezen staat de vage oproep om je leven aan Jezus te geven. Dit roept direct een aantal vragen op: Wat betekent het precies? Is het een daad van overgave? Is het een mystieke ervaring? Moet iemand een bepaalde emotie voelen? De Schrift spreekt nooit op deze manier over bekering en geloof.
Daarnaast draait de uitdrukking de volgorde om. De Schrift leert dat Christus Zijn leven heeft gegeven voor zondaren (Galaten 1:4), niet dat wij ons leven aan Hem geven om gered te worden. Dit is cruciaal, want het verschil ligt tussen genade en verdienste. Redding is niet het resultaat van menselijke toewijding, maar van Gods genade (Efeze 2:8-9). Door de focus te verleggen naar wat wij doen, vervaagt de centrale boodschap van het Evangelie: dat Christus alles heeft volbracht (Johannes 19:30).
Naast je leven aan Jezus geven horen we ook uitspraken als “Jezus vragen om in je hart te komen” of “Jezus vragen om in je leven te komen”. Hoewel goed bedoeld, zijn ook deze formuleringen onbijbels en misleidend. De Schrift roept nergens op tot het uitnodigen van Jezus in het hart. Nergens vinden we een oproep waarin een mens Jezus moet vragen om in zijn leven te komen. De Bijbelse oproep is niet een verzoek aan Christus, maar een gebod aan de mens: bekeer u en geloof.
Wat al deze uitspraken gemeen hebben, is dat ze de nadruk leggen op de mens en zijn actie. Het impliceert dat Jezus wacht op onze beslissing, terwijl de Schrift leert dat Hij de Redder is Die zondaren trekt (Johannes 6:44) en dat geloof een gave van God is. Dit soort uitspraken reduceren het Evangelie tot een uitnodiging die de mens moet aannemen, terwijl het Evangelie in werkelijkheid een verkondiging van Gods heerschappij is, die roept dat alle mensen zich bekeren en in Christus geloven (Handelingen 17:30).
Gevaarlijke implicaties
Het gebruik van onbijbelse taal heeft gevolgen. Velen die ooit hun leven aan Jezus hebben gegeven worstelen later met twijfel. Heb ik het oprecht gedaan? Was mijn overgave echt genoeg? Dit komt omdat hun zekerheid niet rust op Gods beloften, maar op hun eigen actie. Ware zekerheid komt niet voort uit een emotioneel moment, maar uit het vaste Woord van God.
Daarnaast kan deze taal een valse bekering bevorderen. Iemand kan zich overgegeven voelen zonder werkelijk tot berouw en geloof te zijn gekomen. De Schrift leert dat ware bekering leidt tot een nieuw leven en dat geloof zich uit in vrucht (Jakobus 2:17).
Een ander gevaar is dat deze taal een mystiek element introduceert dat in veel evangelische kringen overheerst. De nadruk ligt vaak op een ervaring, een moment van overgave, een innerlijk gevoel. Maar de Schrift leert nergens dat redding afhankelijk is van een gevoelsmatige beleving. Redding is objectief: of iemand is in Christus, of niet.
Terug naar de Bijbelse oproep
Sommigen zullen zeggen: “Maar dat is toch maar een woordkeuze? Het gaat om de intentie.” Dit is een gevaarlijke gedachte. Woorden zijn niet neutraal. Hoe wij spreken over redding bepaalt hoe mensen het Evangelie begrijpen. Als Gods Woord spreekt in termen van bekering en geloof, wie zijn wij dan om andere begrippen te introduceren?
De boodschap is helder en onveranderlijk: Bekeer u en geloof het Evangelie. Dit is de boodschap die de profeten verkondigden (Ezechiël 18:30), die Johannes de Doper predikte (Mattheüs 3:2), die de Heere Jezus Zelf sprak (Markus 1:15), die de apostelen doorgaven (Handelingen 17:30) en die door de hele kerkgeschiedenis heen is blijven klinken.
Laat ons daarom niet meegaan in moderne, vage taal. Laten we spreken zoals de Schrift spreekt. Want Gods Woord is krachtig en toereikend. Bekering en geloof – dat is de oproep van God aan de verloren ziel. Niet minder en zeker niet iets anders.
Deel artikel
